הזמן לעמוד ביחד - הוא עכשיו الآن - حان الوقت لنقف معاً
יש מי שמנסה להצית אש ברחובות שלנו ולשרוף את הסיכוי שלנו לחיות כאן ביחד, יהודים וערבים. יש מי שמנסה לגרום לנו לחשוב שזה אנחנו או הם, ושאנחנו במלחמה. כשממשלת ישראל וראש הממשלה רואים את הרוחות מתלהטות ואת הלהבות הולכות וגבהות, הם מחככים ידיים בהנאה - זו תכנית העבודה שלהם, זה מה שהם רוצים שיקרה.
هناك من يحاول التحريض وإضرام النيران في الشوارع لحرق أي امكانية لحياة مشتركة معاً، يهوداً وعرباً. هناك من يحاول اقناعنا أن المعادلة هي إما نحن أو هم، وأننا في خضم حرب. عندما ترى حكومة اسرائيل وعلى رأسها رئيس الحكومة، النيران تشتعل وتنتشر وتعلو خطورتها، يفركون أيديهم بمتعة ورضى – فهذه أصلاً خطتهم منذ البداية، هذا بالضبط ما يريدونه أن يحدث.
ממשלת הימין תעשה הכל כדי לצייר את הערבים אזרחי המדינה כאויב. זו ממשלה שקמה על שקר "הערבים נוהרים לקלפיות", וחבריה יודעים שכדי שלא ייפלו, הם חייבים להמשיך לתחזק את ההסתה הזאת - דרך שקרים על "אינתיפאדת הצתות", הריסות בתים, ושליחת המשטרה לנהוג באלימות, כמו זו שהביאה למותם של המחנך יעקוב מוסא אבו אל-קיעאן והשוטר ארז עמדי לוי באום אל-חיראן.
حكومة اليمين ستفعل كل شيء من أجل تصوير المواطنين العرب في البلاد كعدو. هذه الحكومة التي قامت على الكذبة "العرب يهرولون إلى صناديق الإقتراع"، وأصحابها يعلمون جيداً أن عليهم الاعتناء بالتحريض والمحافظة عليه لكي لا يقعوا ويخسروا منصبهم – بواسطة أكاذيب عن "انتفاضة إضرام نيران"، هدم البيوت، إرسال قوى الشرطة للتعنيف، بالضبط كما حصل في أم الحيران مما أدى إلى مقتل المربي يعقوب موسى أبو القيعان والشرطي إيرز عمدي ليفي.
לכן הממשלה החליטה לשרוף את הכל, ולעזאזל האנשים שחיים כאן - יהודים וערבים - שמשלמים את המחיר. אנחנו בכל מקרה לא האנשים שמעניינים את הממשלה - אנחנו לא טייקונים ואנחנו לא גרים בהתנחלות.
لهذا السبب قررت الحكومة إضرام النيران في كل شيء، وسحقاً لكل من يعيش هنا – عرباً ويهوداً – كلهم يدفعون ثمن ذلك. على كل حال لسنا أبداً من يهم الحكومة – لسنا أولئك أصحاب الأموال ولسنا أولئك الذين يسكنون المستوطنات.
הם לא ינצחו. אנחנו ניצבים כבר קרוב לתהום, והם דוחפים ודוחפים אותנו, אבל המאמץ שלהם נידון לכישלון. למה? כי יש בארץ הזאת אנשים - יהודים וערבים, גברים ונשים, במרכז ובפריפריה - שמבינים שזה לא חייב להיות ככה, והם רבים מאוד.
لن ندعهم يفوزون. ربما نحن نقف قريباً جداً من الهاوية، وهم يدفعوننا بشدة نحوها، ولكن كل محاولاتهم ستأبى بالفشل. لماذا؟ لأن في هذه البلاد هناك جماهير – يهودية وعربية، رجال ونساء، من المركز ومن الضواحي – يفهمون جيداً أنه ليس بالضرورة أن تكون الأحوال على ما هي. وهم كثيرين.